Dictionary.gen.tr

Result of Ottomans Turkish dictionary

 

mevsim

• (C: Mevâsim) Pazar yeri.
• Arap pazargâhları.
• Yılın dört kısmından biri.
• Zaman. Vakit. Alâmet.

 

mevsim be mevsim

• Zaman zaman. Mevsimden mevsime, zamanı geldikçe.

 

mevsim-i harif

• Sonbahar, güz devresi.

 

mevsim-i sayf

• Yaz mevsimi, yaz devresi.

 

mevsim-i şitâ

• Kış mevsimi.

Permalink to this page