(sosyoloji) Bir topluluğu oluşturanların duygu, düşünce ve ortak çıkarlarda birbirlerine karşılıklı bağlanması, tesanüt.
dayanışmacı
isim, sosyoloji
Dayanışmacılıktan yana olan kimse, solidarist.
dayanışmacılık
-ğı isim, sosyoloji
Bir topluluğun bütün bireyleri arasında bir dayanışma bulunmasını toplu durumda yaşamanın gereklerinden sayan ve bireycilikle ortaklaşacılık arasında yer alan bir öğreti, solidarizm.
dayanışmak
(nesne almayan fiil, ile edatıyla kullanılan fiil)
Bir topluluğu oluşturan kişiler bir şeyi gerçekleştirmek için duygu, düşünce ve çıkar birliği göstermek, birbirini kollamak, mütesanit olmak.