Dictionary.gen.tr

Result of Turkish - Turkish dictionary

 

kapalı

sıfat

• Kapanmış olan, açılmamış, mestur, açık karşıtı.
• Geçilmez durumda olan.
• Çalışma süresi sona ermiş (iş yeri).
• Başı örtülü (kadın).
• Açık ve kesin söz kullanmadan söylenen, müphem.
• Gizli, saklı.
• Açık olmayan (giyecek)
  "Damalı bir eteklik, açık mavi, kapalı bir yün kazak giymişti." - N. Cumalı
• Bulutlu, karanlık (hava)
  "Ankara'nın soğuk, kapalı havalı günlerinden biriydi." - Y. K. Karaosmanoğlu
• (mecaz) İçe dönük yaradılışta olan
  "Kapalı ruhlu, ağırbaşlı, güç heyecana gelir insanlardır." - R. H. Karay

 

kapalı bölge

isim, sosyoloji

• Ulaşım, ekonomi, nüfus hareketleri ve iletişim bakımından dışarıyla bağlantısı bulunmayan yer.

 

kapalı çarşı

isim

• Dükkân ve ara yollarının üzeri tonoz ve kubbelerle örtülü çarşı.

 

kapalı devre

sıfat, fizik

• İçinden sürekli akım geçen (elektrik devresi veya televizyon sistemi).

 

kapalı duruşma

isim, hukuk

• Mahkemede görevlilerden ve orada bulunmak üzere özel izin alanlardan başkasının bulunmadığı duruşma.

 

kapalı gişe

zarf, tiyatro, sinema

• Bütün biletleri satılmış bir biçimde.

Permalink to this page