Dictionary.gen.tr

Result of Turkish - Turkish dictionary

 

oturak

-ğı isim

• Oturulacak yer veya şey.
• Alçak iskemle.
• Bir şeyin yere gelen tarafı, taban.
• Ördek.
• İçkili, çalgılı ve kadınlı eğlenti.
• Boru mengenesinin tezgâha oturduğu ve vidalandığı bölüm.
• (sıfat) Bacaklarında veya başka bir yerinde, gezmesine engel olacak bir özrü olduğundan hep evde oturan (kimse), kötürüm.
• (denizcilik) Kürekli teknelerde kürekçilerin oturduğu enli tahta.

 

oturak âlemi

isim

• Anadolu'nun bazı yörelerinde, sadece erkeklerin katıldığı, kadın oynatılan içkili toplantı.

 

oturak kündesi

isim, spor

• Güreşte bir elin arkadan iki bacak arasından, ötekinin de önden getirilerek kasık üzerinde kilitlenmesi biçimindeki kündeleme
  "Biraz savaştıktan sonra bir oturak kündesiyle çocuğu yere vurdum." - B. Felek

 

oturaklı

sıfat

• Sağlam, gösterişli
  "Çoğu dört köşe, kalın, oturaklı olan Arap üslubu minareler o ruhaniliği vermez." - R. H. Karay
• Yerinde sağlam duran.
• Yerinde ve sırasında söylenen, çarpıcı (söz).
• (mecaz) Saygı uyandıran, ağırbaşlı (kimse)
  "Seçmenleriniz sizin daha bir oturaklı, daha bir ağırbaşlı, daha bir ölçülü olmanızı isterler." - H. Taner

 

oturaklılık

-ğı isim

• Oturaklı olma durumu.

Permalink to this page