Dictionary.gen.tr

Result of Turkish - Turkish dictionary

 

ya ... ya ...

bağlaç

• Birinden birinin olacağı sanılan iki iş için kullanılan bir söz
  "Gönül gurbet ele çıkma / Ya gelinir ya gelinmez." - Erzurumlu Emrah
• Birinden birinin seçilmesi gereken durumlarda kullanılan bir söz.
• Cümlede eş görevli ögeler arasında ya ... ya ..., ya ... veya, ya ... yahut biçimlerinde tekrarlanarak kullanılan bir söz
  "Kırk elli kişi kadar ya var ya yoktur." - Y. K. Karaosmanoğlu

 

ya (I)

ünlem

• "Ey, hey" anlamlarında bir seslenme sözü.
• (edat) Evet.

 

ya (II)

bağlaç

• Şaşma, şaşkınlık bildiren bir söz.
• Bir düşüncenin karşıtı düşünülürken kullanılan bir söz.
• Gereklik ve onay bildiren cümlelerde yargının onaylandığını bildiren bir söz.
• Dilek ve geniş zaman kiplerinde yargıyı güçlendiren bir söz.
• Bilinen, görülen, hatırlanıp anlatılan bir olay dolayısıyla da sorulan başka bir konu için kullanılan bir söz.
• Bir düşüncede sıra ile yer alan ayrı cins ögelerden biri ötekilerden üstün görüldüğünde "hele, özellikle" anlamlarında kullanılan bir söz.
• Cevap niteliğinde olan cümlenin sonuna getirildiğinde asıl yargının arkadan gelen cümle ile anlatılacağını belirten bir söz
  "Fena oğlan değildir, değildir ya, yalnız bu sarhoşluğu var." - M. Ş. Esendal
• Bazı çekimli zamanlardan sonra gelerek anlamı pekiştiren, kuvvetlendiren bir söz: Yediydin ya. Oturmuşum ya.

 

ya da

bağlaç

• Ayrı olmakla birlikte aynı değerde tutulan iki şeyi veya bir başka seçeneği anlatan sözlerden ikincisinin önüne getirilen bir söz.
• Seçeneği, çeşitliliği veya tercihi belirten bir söz.

 

yaba

isim

• Harman savurmakta kullanılan, çatal biçiminde, tahtadan tarım aracı.

 

yabalama

isim

• Yabalamak işi.

Permalink to this page